Dag 38-39 13-14jan

We hebben in Medellin geslapen een ongelooflijk grote stad waar we ook weer in het donker aankwamen, maar dankzij onze navigator Ton met zijn Garmin reden we zo naar het hotel.

Gisteravond zijn we bijna van de weg gedrukt door een local, maar dankzij langdurig op de claxon hangen  werd er uiteindelijk gereageerd.

We beginnen te wennen aan het verkeer, maar als je ook maar een duimbreed toegeef dan

ben je verkocht.

Na een dwaaltocht door Cartagena kwamen we uiteindelijk bij het Hilton hotel aan de kust.

We hebben een schitterend uitzicht over het strand, de baai en de zee. Cartagena is een oude vestingstad, misschien hebben we nog wat tijd om in het oude centrum te kijken, maar ik ben bang van niet want we moeten zo de auto naar de haven brengen en dat neemt ook de nodige tijd in beslag.  

Het zit erop en het is zoals het de hele tijd al gegaan is, we hebben gewoonweg te weinig tijd gehad om genoeg van het mooie land te genieten.

 Maar de indrukken die we hebben op gedaan zijn in een woord geweldig!

Ik wil nog een ding kwijt over Colombia en dat is:  We hadden altijd al de indruk dat dit een slecht land was , waar je vooral niet moet zijn , door de Media vooral in een slecht daglicht is gesteld. Natuurlijk zijn er criminele wijken in de grote steden Maar de overige 90% van het land en de bevolking is in een woord fantasties.  Ook voor de auto wordt het tijd om te finischen, er komen steeds meer van die kleine mankementen. De achterklep schiet nu steeds open en dan moet Henry weer over de bagage heen om die weer dicht te doen. We hebben het gehaald en zonder brokken of kleerscheuren! Onze  teller staat op 16823 km!

Iedereen is blij, voldaan,maar vooral moe en ik denk dat de meesten nu echt aan vakantie toe zijn.!!!

Cartagena

Dag 37 12jan.

Wat we tot nu toe gezien hebben van Colombia valt ons 100% mee! Het hotel van afgelopen nacht in Cali is het mooiste  en het modernste tot nu toe.

De natuur is hier erg mooi, er groeit hier een prachtige soort parasolboom waaronder allemaal mosachtige draden hangen.

We zien Papaya- en palmbomen langs de weg.

Wat het meeste opvalt is dat dat het zo schoon is langs de weg en er wordt hard aan gewerkt. Peru is vergeleken met dit een grote vuilnisbak.

Wat ook opvalt is dat hier heel veel politieposten langs de weg zijn, maar we kunnen altijd zo doorrijden (dankzij de taalbarriere ? )  want niemand spreekt Engels.

Dag 36 11jan

Mijn richtingaanwijzer doet het niet meer, en als ik de clignoteur eruit haal, komt er allemaal koffiekleurig water uit.  Waarschijnlijk van de lekkende voorruit.

De monteurs hadden nog een nieuwe in de wagen maar als ik deze aansluit dean vliegt de zekering eruit! Dat wordt lastig, dan maar vanavond of morgen er wat dieper induiken als we wat meer tijd hebben.

Als we weer tegen de bergen omhoog gaan, hebben we de motor aan de kook.

 We stoppen en halen eerst het vliegengaas van de grill, maar het relais van de fan is gloeiend heet en daarom draait ie niet.  Dan maar om het relais heen.

Dag35 10 jan.

Vandaag rijden Ton en Maarten met een camerateam van Veronica.

De auto moet achterin wel eerst ontruimd worden en er gaan wat spullen bij ons achterin.

Het is wat lastig voor de man met z’n megacamera om bij de tweedeurs Amazon achterin te komen.

Om een uur of elf passeren we de evenaar. Een bijzonder moment en we maken dan ook veel foto’s.

Een jaar of wat geleden is het wetenschappelijk bewezen dat de oude evenaar niet op de juiste plaats ligt.  Er ligt nu dan ook een nieuwe evenaar ong. 100mtr verder naar het noorden!

Bij de grens van Colombia is het erg druk , er schijnen nogal wat mensen stempels te missen in hun paspoort. Het duurt uren voordat we verder kunnen.

De weg naar Pasto slingert zich door de bergen, het regent en er rijden veel vrachtwagens

die bijna kruipend vooruit komen.

De meeste auto’s rijden met groot licht of hebben hun lampen niet goed staan.

Keer op keer worden we dan ook verblind.

De weg is spekglad en we zijn pas om half tien bij het hotel.

Dag 34: 9 januari

Quito is een gigantische stad, de gebouwen, vooral de hoogbouw, is erg lelijk, maar de ligging is prachtig!

Het is min of meer uitgestrooid tegen de berghellingen van de vijf omringende vulkanen,

Het niveauverschil van de verschillende wijken is vanuit het hotel goed te zien.

De stad ligt op pakweg 2800mtr en hele gedeelten zijn in de wolken gehuld.

Het centrum ligt wat lager en is oud en koloniaal.

s’Middags heb ik nog mooi wat tijd voor de auto, alle sloten zijn losgetrilt en de deuren rammelen in de sponningen.   

Dag 33: 8 januari

Het leven wordt hier echt langs de weg geleeft.

Je kijkt je ogen uit. Boeren met koeien en varkens op de weg en het is wasdag zeker want overal zie je overvolle waslijnen met de meest kleurige kleren.

Mensen met melkbussen en emmertjes zitten te wachten op de tankwagen die langs komt.

De bergen zijn prachtig en heel steil, onze gem. snelheid is niet meer dan 50km per uur

We nemen maar geen koffie meer langs de weg, want daar krijgen we pijn in de darmen van. Een kop heet water , waar je zelf een paar scheppen Nescafe in moet doen.

Dag 32: 7 januari

Dit is echt weer een heel ander land dan Peru, bergachtig, groen en het regent er veel.

Ik heb tot nu toe nog geen blauwe lucht gezien.

De mensen zijn er vriendelijk en ze zien er prachtig uit,de vrouwen in zwarte poncho’s en zwarte hoedjes en de mannen hebben een dikke lange vlecht of paardestaart, echte indianen om te zien!

We gaan vandaag of morgen over de evenaar, ik had gedacht dat het hier veel warmer zou zijn, maar het is hier fris omdat we bijna voortdurend op 2000 mtr zitten.

We zijn vanmorgen de stad uitgeleidt door een taxichauffeur, omdat we verdwaald waren.

De man reed wel een half uur voor ons uit over vreselijk slechte modderwegen.

De benzine kost hier ook bijna niks, ong. 50 eurocent.

s’Avonds hebben we mooi de groep de groep gelaten en een overheerlijke pizza gegeten in een Italiaans restaurant in een mooi oud stadje.

De regen viel hier met bakken uit de lucht.