We zaten nog maar net goed en wel aan het
ontbijt, (7.15) of ik zie Herman het hotel binnen stormen, helemaal blij en
opgetogen!
Een bijzonder moment als je elkaar zover van
huis ontmoet.
We drinken samen koffie, we krijgen nog een
fles wijn en stickers van Martinair “keep flying
” van de co-piloot, een sympatieke gast met
heldere blauwe ogen, rijdt ook motor!
Die sticker moesten we natuurlijk wel direkt
op onze auto plakken.`
Nadat we nog gezellig een uurtje buiten bij de
auto’s hebben staan ouwehoeren(Herman kent ook de mannen van Schaap-Volvo uit Lelystad),
zijn we door hen uit gezwaaid.
We rijden samen op met het tech. Team, maar
net buiten Santiago komen we zonder benzine te staan, ik was vergeten vol te
tanken in de stad, maar ik heb nog 20 ltr op reserve.
De snelweg leidt nu vlak langs de kust van de
grote oceaan en we hebben een prachtig uitzicht! De zee is schitterend mooi blauw en er staat
een hoge branding met spierwitte koppen die met een enorm geweld op de rotsen
stuk slaan. Prachtig!
Oeps, terwijl ik dit schrijf, rijdt Henry en
vliegen we ineens van rechts naar links over de weg en weer terug. Er komt een flinke geit met horens onder de
vangrail door en steek de weg over.
Je kunt hier van alles tegenkomen op de
snelweg ,fietsers,overstekende mensen en verkopers langs de kant die een kompleet
geslachte geit omhoog steken als we langs komen.
Ik zag zojuist dat we de Atakama regio binnen
reden en het landschap veranderd op slag.
Mooie bergen van verschillende kleuren,
varierend van bruin naar geel en wit,maar alles is kaal, er groeit niks meer .
Het is hier ook een stuk warmer, ik hoop dat
de auto het volhoud want de meter loopt aardig op.
De vierbaansweg is splinternieuw, je kunt er
wel 250 rijden, mits je niet in een Amazon rijdt natuurlijk.
We hebben gisteren ook wel gemerkt dat Chili
beslist geen armetierig land is.
In Santiago zijn we nog even de metro in
gedoken, ik zag dat ze hier ook al van die poortjes hebben die je met een
chipkaart moet openen.
Of het beter werkt als in Nederland, weet .ik
niet.
Chili heeft ook net als Argentinie een
ongelooflijke hoeveelheid wasteland, duizenden vierkante kilometers waar geen
sprietje gras of bomen wil groeien, je ziet hooguit wat dorre heideachtige
polletjes of een cactus, zelfs geen vogels of hazen of lama’s, niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten